معرفی چند خوشبو کننده کفش خانگی

خوشبو کننده کفش یکی از مواردیست که بویژه در فصول گرم سال مورد توجه افراد قرار می‌گیرد. دلیل این امر نیز افزایش میزان تعرق است. تعریق در کنار وجود باکتریها و آسیب‌های احتمالی پا از مهمترین عوامل ایجاد بوی بد پاست. برای رفع این معزل علاوه بر خوشبو کننده های کفش موجود در بازار، چندین راهکار خانگی نیز وجود دارد. در این مقاله به بررسی این راهکارهای خانگی ساخت خوشبو کننده های کفش خواهیم پرداخت.

 

۱٫ استفاده از تکه پارچه نرم و تمیز

با قرار دادن یک تکه پارچه نرم و تمیز درون کفش ها به مدت یک شب می‌توانید بوی بد کفش را بگیرید.

 

۲٫ نمک

نمک به عنوان یک جاذب رطوبت می‌تواند به خوشبوکننده‌گی کفش کمک نماید. کفش هایی از جنس کنف به ویژه هنگامی که بدون جوراب مورد استفاده قرار گیرند مستعد بو گرفتن هستند که با پاشیدن مقداری نمک در آن ها میتوان از آن جلوگیری کرد.

 

۳٫ چای کیسه ای سیاه

تانن موجود در چای سیاه خاصیت ضد باکتریایی داشته و به عنوان یک خوشبو کننده طبیعی کفش می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

برای استفاده از چای کیسه ای سیاه بعنوان خوشبو کننده کفش، بایستی در ابتدا چای سیاه را به مدت دو الی سه دقیقه در آب جوش قرار دهید سپس خارج نموده و پس از خشک کردن به مدت یک ساعت درون کفش ها قرار دهید.

 

۴٫ جوش شیرین

مقدار کمی جوش شیرین را داخل کفش ها ریخته و اجازه دهید که تا صبح در داخل کفش ها باقی بماند. پس از مدت مذکور جوش شیرین را از کفش ها خارج نمایید. هنگام استفاده از جوش شیرین به عنوان یک خوشبو کننده کفش، به این نکته توجه کنید که برای کفش های چرم از این ماده استفاده نکنید، چراکه باعث خشکی کفش خواهد شد.

 

۵٫ سرکه

ترکیب سرکه و آب نیز راهکار مناسبی برای خوشبو کردن کفش است. با ترکیب سه واحد آب و یک واحد سرکه، محلولی به دست می‌آید که به دلیل خاصیت اسیدی به میکروب زدایی پا و کفش ها کمک کرده و به خوشبو کردن کفش ها کمک می‌کند.

 

۶٫ عصاره روغن ها

خوشبو کننده های کفش طبیعی در لیست ما جایگاه ویژه ای دارند. عصاره روغن هایی چون، اوکالیپتوس، میخک و یا روغن درخت چای را می‌توان به عنوان خوشبو کننده طبیعی مورد استفاده قرار داد. با آغشته کردن یک دستمال به این روغن ها و قرار دادن آن در کفش می توانید بوی بد کفش را از بین ببرید.

 

۷٫ الکل

ریختن مقداری الکل بر روی کفش علاوه بر ضد عفونی کردن محیط کفش، به خوشبو کردن کفش هم کمک می کند.

 

۸٫ پودر بچه

با ریختن مقداری پودر بچه درون کفش می‌توانید از بو گرفتن کفش ها جلوگیری کنید.

 

۹٫ قرار دادن کفش ها در فریزر!

در صورتی که راهکارهای پیشین در خوشبو کردن کفش شما موفقیت آمیز نبود، کفش ها را در یک نایلون گذاشته و در دمای پایین درون فریزر قرار دهید.

این کار باعث از بین رفتن باکتری‌هایی می‌شود که عامل ایجاد بوی بد کفش هستند. این باکتری ها در دماهای پایین از بین می روند. بنابراین بهتر است هر شب فرایند سرما دهی کفش ها را انجام دهید تا از شر بوی بد کفش ها رها شوید و کفش هایی خوشبو داشته باشید.

برخی از خوشبو کننده های کفش مانند الکل، محلول سرکه و فریز کردن، علاوه بر خاصیت خوشبو کنندگی، ضد عفونی کننده فضای درونی کفش نیز هستند. این خوشبو کننده رشد باکتری ها را کند کرده و از ایجاد بوی نامطبوع کفش جلوگیری می‌کند.

 

در این مقاله به صورت مختصر راهکارهایی ساده اما موثر برای خوشبو کردن کفش معرفی شد که با هزینه ای اندک قابل استفاده می‌باشند.

منبع مقاله: عطرینه

خوشبو کننده گیاهی ، ارمغانی از طبیعت

 

خوشبو کننده گیاهی ارمغانی است از طبیعت برای آدمی که رایحه طبیعی آن لطافت و شادابی طبیعت را به زندگی انسان امروزی باز میگرداند. در شرایطی که بازگشت به دامان طبیعت و گریز از زندگی شهری ناممکن می­نماید؛ چاره، کوچ طبیعت به زندگی است. طبیعت پاسخگوی بسیاری از نیازهای انسان است. یکی از این نیازها، نیاز به طراوت و شادابی است و راه حل طبیعت برای این نیاز، خوشبو کننده های طبیعی است.

روایح طبیعی و سایر محصولاتی که از گیاهان بدست می آیند، در صنایع دارویی، غذایی و خوشبو کننده های هوا کاربرد فراوانی دارند. خوشبو کننده های گیاهی در دسته خوشبو کنندهای طبیعی سالم قرار می‌گیرند که براحتی میتوان از آنها برای خوشبو کردن منزل و محیط کار استفاده کرد. نکته مهم این که عموما خوشبو کننده گیاهی، مضرات خوشبو کننده های معمولی را ندارد.

بعلاوه موثرترین روش استفاده از یک خوشبو کننده گیاهی اسپری کردن آن در هواست. استفاده از محلولهای مختلف مایع با پایه آب و یا الکل به راحتی میتواند نیاز شما را به استفاده از این محصولات برطرف سازد.

 

مزایای استفاده از خوشبو کننده گیاهی:

خوشبو کننده های گیاهی مزایای بسیاری دارند که بدون شک طبیعی بودن بزرگترین مزیت آنها به شمار میرود. همانطور که میدانیم روایح نقش قابل توجهی در احساسات و روحیات افراد ایفا می‌کنند. علاوه بر این از نظر علمی نیز ثابت شده است که روایح گیاهی بر عوامل فیزیکی و روانی افراد مانند: استرس، درد، تمرکز، انرژی و حافظه اثرگذار هستند.

برای مثال استشمام رایحه لوندر باعث آزاد شدن هورمون اندورفین خواهد شد که در نهایت احساس شادی را به همراه دارد. افزایش تمرکز، کاهش بی‌خوابی و اضطراب نیز از دیگر خواص این گیاه است. دارچین و اکالیپتوس نیز خواصی مشابه با لوندر دارند و بی خوابی و اضطراب را کاهش می‌دهند. نعنا نیز افزایش تمرکز و عملکرد را باعث می‌شود، در عین حال که خستگی را هم کاهش می‌دهد. همانگونه که مشاهده می‌شود روایح گیاهی خواص فوق العاده و مشترک زیادی دارند.

تمامی این مزایا معمولا در یک خوشبو کننده گیاهی که کاملا طبیعی باشد وجود دارد؛ به همین دلیل است که طبیعی بودن بزرگترین مزیت این محصولات به شمار میرود.

 

دیدگاه اسلام در مورد استفاده از خوشبو کننده های گیاهی:

استفاده از روایح خوش جزء سنت پیامبر (ص) و ائمه معصومین علیهم السلام است. بر اساس روایات، فضیلت ها و خواص فراوانی برای بوی خوش و به ویژه روایح گیاهی وجود دارد. علم امروز نیز بر این مطلب صحه گذاشته است. در زیر به برخی از خواص روایح مختلف خوشبو کننده های گیاهی که برگرفته از منابع دینی است اشاره شده است.

عود هندی: درمان سردی، تقویت اعصاب، قوت معده، درمان خون دماغ، شادی آور و خوشبو کننده دهان

اسفند: دفع چشم و نظر، درمان جذام و نشاط آور

نرگس: آرام بخش و تسکین اعصاب

گلاب: آرام بخش، تسکین اعصاب و افزایش فعالیت های مغزی

آنچه گفته شد تنها بخش کوچکی از تاکیدات و تذکرات منابع اسلامی در رابطه با فواید خوشبو کننده های طبیعی است. تاکید اسلام بر استعمال روایح خوش و بیان مصداقی خواص آنها، نشان از اهمیت این نعمات الهی در سبک زندگی اسلامی دارد.

 

منبع مقاله: عطرینه