پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۹۷
بااینکه هنوز مشخص نیست مادهی تاریک از چه تشکیل شده است، فیزیکدانها توانستند قدمی جدید برای پی بردن به راز این مادهی اسرارآمیز بردارند.
فیزیکدانها در تلاشاند تا ساختار بنیادی وابسته به چارچوبهای تئوری را درک کنند. این ساختارها به توصیف مشاهدات ما کمک میکنند و درعینحال پیشبینیهای قابل تستی را ارائه میدهند.
مدل استاندارد فیزیک ذرات، مبنای درک خوبی را برای کوچکترین مقیاس ذرات بنیادی فراهم میکند. در مقیاس کیهانی، بیشتر درک ما از ذرات به مدل استاندارد کیهانی وابسته است. بر اساس نظریهی نسبیت عام اینشتین، بیشتر جرم و مادهی موجود در جهان از مادهی نامرئی و اسرارآمیزی موسوم به ماده و انرژی تاریک تشکیل شده است (هشتاد درصد از مادهی موجود در جهان را تشکیل میدهد).
این مدل در طول چند دههی گذشته در توصیف طیف وسیعی از مشاهدات کیهانی به موفقیت بالایی رسیده است. هنوز نمیدانیم مادهی تاریک از چه تشکیل شده است؛ اما تنها بر اساس کشش جاذبهای بر خوشههای کهکشانی و ساختارهای دیگر میدانیم این ماده وجود دارد. یک مجموعه از ذرات بهعنوان گزینههای احتمالی مادهی تاریک در نظر گرفته شدهاند؛ اما نمیتوانیم با قطعیت بگوییم کدام ذره یا مجموعهی ذرات این ماده را تشکیل میدهند.
این پژوهش به بررسی ذرات نوری موسوم به نوترینو میپردازد. نوترینوها یکی از مواد احتمالی سازندهی مادهی تاریک هستند و درک ما از ترکیب این ماده را به چالش میکشند.